امشب میخوام از عشق وازدواج بنویسم ......تا عاشق میشی ودوست داری باهاش ازدواج کنی ...هزاران دلیل برای نشدن میارن
وهزاران تشابه میگن باید باشه تا ازدواج موفق باشه ...اما من یه سوال دارم؟اسلام که اخرین وکاملترین دین هست...چقدر در الگوهای
خود ازدواجهای عاشقانه داشته؟که درظاهر زن ومرد به هم نمیخوردن ولی درباطن چرا .....
مگه خدیجه ی کبری از نظرسنی و مالی وایمانی هم کفو حضرت محمد بود؟اوم فقط یه عاشق واقعی بود وثمره ی این عشق
مگر فاطمه نبود؟
مگر فاطمه زهرا بالای 10 سال از حضرت علی کوچکترنبود؟
مگر شهربانو دختر یزدگر یک شاهزاد نبود ؟ او زن امام حسین شد ومادر حضرت سجاد
مگر نرجس خاتون مادر حضرت مهدی با امام حسن عسگری تشابه داشتند؟ یک دختر اشراف زاده ومسیحی رومی کجا ویک امام کجا؟
پس همیشه تشابه فرهنگ وزبان وسن ....باعث ازدواج موفق نیست ...
برترین انسانها ثمره ی ازدواجهایی عاشقانه وغیر معمول بوده اند .....فاطمه ...حسن وحسین ...سجاد ...مهدی ...ثمره این چنین ازدواجهایی
بودند...
حتی مادر بعضی ار امامان کنیز بودند...اما ما برای ازدواج همیشه امتیازهای ظاهری رادرنظر میگیریم وازدواجمان برکت ندارد وفرزند
باقیات الصالحاتی بوجود نمی اید.
برای ازدواج اگر روح وقلب وفکر زیبای کسی رادیدی ...ایمان اوبخدا را دیدی ومابقی را بخدا سپردی ...اون ازدواج مایه ارامش وبرکت میشود
وگرنه 90درصد تشابه فرهنگ وزبان وسن وتحصیل ...ان نتیجه ای راکه باید داشته باشد نخواهد داشت .