دوست مجازی

اسمش را می گذاریم دوست مجازی

اما آنسو یک آدم حقیقی نشسته

خصوصیاتش را که نمی تواند مخفی کند

وقتی دلتنگی ها و آشفتگی هایش را می نویسد

وقت می گذارد برایم، وقت می گذارم برایش...

نگرانش می شوم

دلتنگش می شوم

وقتی در صحبت هایم به عنوان دوست یاد می شود

مطمئن می شوم که حقیقیست

هر چند کنار هم نباشیم

هر چند صدای هم را هم نشنیده باشیم،

خدای من اونجا یه آدم حقیقی نشسته